Jak wzywać
Podstawowym (bezpłatnym), numerem alarmowym pogotowia ratunkowego w Polsce jest nr :
999
alarmowy numer Państwowego Ratownictwa Medycznego, który należy wybrać w przypadku nagłych wypadków wymagających pilnej pomocy medycznej. Pod tym numerem należy zgłaszać wszelkie sytuacje, w których konieczna będzie pomoc zespołów ratownictwa medycznego. Zgłoszenie odbiera dyspozytor medyczny w centrum powiadamiania ratunkowego, który błyskawicznie musi ocenić nagłość wezwania i podjąć decyzję o jego realizacji. Dlatego też dyspozytor musi zadać kilka podstawowych pytań w celu ustalenia powodu wezwania, jego miejsca oraz rodzaju zespołu, który zrealizuje to wezwanie. Bardzo istotne jest aby nawet w dramatycznej sytuacji spokojnie odpowiadać na pytania i nie popędzać dyspozytora - to nie przyspieszy dotarcia zespołu, a czasami może nawet opóźnić!
Nie wzywaj karetki do zachorowań i zdarzeń, które nie powodują nagłego zagrożenia zdrowia i życia!
Warto również pamiętać, że w nagłych sytuacjach, gdzie zagrożone jest życie, zdrowie lub mienie, można również zadzwonić pod europejski, jednolity numer alarmowy :
112
Pogotowie ratunkowe wzywaj wyłącznie w sytuacji:
- bezpośredniego zagrożenia życia
- sytuacji nagłej, której skutkiem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu, uszkodzenie ciała lub utrata życia.
Przykładowe sytuacje, które wymagają wezwania zespołu ratownictwa medycznego:
- utrata przytomności
- zaburzenia świadomości
- urazy powstałe w wyniku wypadku komunikacyjnego
- bardzo wysoka gorączka z drgawkami i/lub objawami, które zwykle u danej osoby podczas gorączki nie występują
- zatrzymanie akcji serca
- ostry ból w klatce piersiowej lub ostry ból brzucha
- drgawki
- zaburzenia rytmu serca
- nasilona duszność
- uporczywe wymioty, zwłaszcza z domieszką krwi
- masywny krwotok z dolnego odcinka przewodu pokarmowego
- masywny krwotok z dróg rodnych
- gwałtownie postępujący poród
- ostre i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność) będące efektem zażycia leku, ukąszenia lub użądlenia przez jadowite zwierzę
- zatrucia lekami, środkami chemicznymi lub gazami, połknięcie środka żrącego
- rozległe oparzenia
- udar cieplny
- wyziębienie organizmu
- porażenie prądem
- podtopienie lub utonięcie
- zadławienie się
- agresja spowodowana chorobą psychiczną
- próba samobójcza
- upadek z dużej wysokości
- rozległa rana będąca efektem urazu
- urazy kończyny dolnej uniemożliwiające samodzielne poruszanie się.
Dyspozytor medyczny, po ocenie sytuacji, może odmówić wysłania karetki, podając przyczynę odmowy oraz sposób dalszego postępowania.
- sprawdź czy miejsce zdarzenia jest bezpieczne, jeśli nie - zabezpiecz i oznakuj
- zorientuj się o ewentualnej ilości poszkodowanych i oceń ich podstawowe czynności życiowe (przytomność, oddech, akcje serca) pamiętaj, żeby nie pozostawić ofiar rzuconych gdzieś dalej od miejsca wypadku lub tych, które same oddaliły się (szok powypadkowy),
- powiadom sam lub wyślij świadków wypadku , aby powiadomili pogotowie ratunkowe,
- w pierwszej kolejności zajmij się tymi, których życie jest zagrożone,
- bezzwłocznie, jeśli jest potrzeba, przystąp do reanimacji i opatrzenia obrażeń zagrażających życiu lub wyglądających niebezpiecznie,
- wstępnie zawsze zakładaj, że nastąpiło uszkodzenie kręgów szyjnych. Podtrzymuj rękami głowę i szyję ofiary tak, aby mogła ona swobodnie oddychać. W miarę możliwości obserwuj stale wszystkich poszkodowanych aż do nadejścia specjalistycznej pomocy.